Eva De Roovere

Ik heb al een paar jaar een zwak voor Eva "de mooiste stem van Vlaanderen" De Roovere.
Ik was flabbergasted van het minimalistische Kleine Blote Liedjes dat ze samen met Gerry De Mol uitbracht. Denk maar aan "Op een hoopje"...

De jaren erna bleef ik haar muzikale verwezenlijkingen volgen, maar er ontbrak steeds iets, een machtig nummer. Ze heeft een hoop mooie nummers die zeker door haar superieure stem erbovenuit steken. Maar ik miste vaak dat "wow" gevoel.
Ik heb het gevonden!

Bij Eva De Roovere Viert zit een live CD met een kippenvel versie van Antwerpen.
De wat kille, gevoelloze sfeer die producer Reyn Ouwehand aan het nummer geeft weet ze op deze live versie volledig weg te werken. Het lijkt zelf of ze halverwege even emotioneel moet slikken. Wat een prachtige versie!

Eva, laten we een andere producer voor je zoeken!

Chocolate part 2

I'm not an addict!
Donderdag kocht ik me een pak van 400 gram chocolade met nootjes.
Iedere keer dat ik een koffie drink gaat dit vergezeld van een reepje chocolade... heerlijk.
Helaas de chocolade is nu op.

Ik drink duidelijk te veel koffie!

Zombies

The Zombies!
Ontdekt door Niki en een groep die terecht een plaats verdiend in de top tien van meest onderschatte groepen van de sixties. Hun meest gekende nummers, ook bij mij, zijn She's Not There en het posthuum uitgebrachte Time Of The Season.
Maar met mijn langdurend project om alle nummers uit mijn iTunes bibliotheek te herluisteren en herwaarderen kom ik ook verloren parels tegen. (Ik heb ook al tientallen stinkerds verwijderd!)
Mijn bibliotheek bevat op dit moment 47.632 nummers (een kleine 122 dagen 24op24 muziek), waarvan ik nu 2407 nummers moet doen.
Deze week werd ik verrast door The Zombies, een prachtig nummer (geschreven door Rod Argent, die ook de twee bovenstaande hits schreef) van hun debuut LP Begin Here uit 1965.

Eels

Ik hoor mensen wel eens zeggen dat ze vrolijk worden van bepaalde nummers. Hoe vreemd dat ook mag klinken voor iemand als ik die quasi konstant met muziek bezig is met muziek, maar dat is een gevoel dat me totaal vreemd is.
Ik kan vooral fantastisch genieten van kleinigheden zoals een spitsvondig basloopje of een inventieve lick, een beetje zoals ik in een spel kan genieten van een fantastische move. Volgens mij zit daar ook de reden dat ik, als ware ik een levende muziek catalogus, feitjes en details over sommige nummers kan debiteren.
Anderzijds zijn sommige nummers fantastische catalisatoren om in een gewenste mood te komen of te blijven. Ik denk dan aan Wish You Were Here van Pink Floyd over eenzaamheid en verlaten voelen of That Look You Give That Guy van Eels dat me zo melancholisch maakt.
Maar nee, luistert u zelf...

Aftellen naar 23 juni

Het belooft een dure muzikale maand te worden.
De Sgt. Pepper 50 jaar box is nog maar pas uitgebracht of daar staat de volgende klepper al te wachten.
De geremasterde Purple Rain box.
Volgens geruchten zou dit de inhoud van de 3 CDs kunnen zijn.

MyMile

Strava gooit ons lopers de handschoen toe.
Loop in de maand juni zo snel mogelijk 1 mijl en tag die met hashtag #mymile.
Ik ben dol op zulke uitdagingen, dus: "Challenge accepted, Mister Strava"
Dus vanavond heb ik mijn eerste poging gedaan.
Slecht nieuws: te snel na het eten
Goed nieuws: ik kan beter!

Resultaat
Afstand: 1.62 km
Tempo: 5:33 min/km
Snelheid: 10.8 km/u

Who is afraid of a Beatle

Donderdagavond werd er gespeeld in de Kleine Schuurstraat door twee stoere manskerels.
Twee zotte kindjes testen hoe ver ze kunnen gaan... We horen gegiechel, we krijgen bezoek, we worden gevraagd om Burgund uit te leggen,... Kortom de avond gaat niet op slot.
Ondertussen dompelen we ons onder in Sgt. Pepper Extended Edition en genieten we van een paar biertjes. De sfeer is goed, het bier is lekker, de muziek is goed en de meisjes zijn aanwezig!

Als de meisjes tegen 11u eindelijk in slaap vallen krijgen we een andere kleine bezoeker. Een gigantische kever. Komt die af op de muziek?
De kever moet buiten, maar ik durf niet. Valt dat aan?
Ik vraag aan Niki om de ongewenste gast naar buiten te escorteren, maar ook hij bedankt feestelijk!
Uiteindelijk raap ik al mijn moed bij elkaar en gooi een doosje over het beest. Vervolgens een papiertje eronder... daarna vliegen pot, papier en kever naar buiten.

We sluiten de ramen en deuren en gaan verder met spelen! Gelukkig werden de meisjes niet wakker van het kever intermezzo.

Wat een gezellige avond

Dinsdag was een gezellige avond.
Ik kwam in de Kleine Schuurstraat, mijn running gear ophalen en mee avondeten (de kleine Vogelaertjes vinden dat leuk) en vond er Opa Snor en Eva Paleva als gasten.
Barbara had heerlijk gekook voor ons vijven, opa bleef niet eten.
Ik stak de meisjes in bad en Barbara stak ze in bed terwijl Eva en ik de peuken op het terras verzamelden.
Met de dochters in dromenland was het tijd om een laatste loopke voor mei te doen.
Watersportbaan? Watersportbaan!
Robert is in Cadzand, dus ik kon me op het gemak in zijn appartement omkleden (en een stukje chocolade met koffie oppeuzelen)
Let's Run!
Ik heb echter nog maar een kleine halve Watersport gedaan of ik begin overal mijn spieren te doen. Toch maar 1 rondje vanavond? Of gewoon terugkeren? Of naar de roeiclub en daar terugkeren?
Allerlei plooi scenario's gaan door mijn hoofd.
Als laatste hulp start ik Run Zombie Run.Wonderbaarlijk genoeg doet een intervalleke om de zoveel tijd goed. Opeens is alle pijn en vermoeidheid weg.Voor ik het weet zit ik aan de teller van 10. Ik heb het gevoel dat ik net niet mindless aan het lopen ben!
We gaan voor de 12 en dan "huiswaarts".

Resultaat:

13.05 km mix finse piste/straat

Duur: 89:38 minuten

Gemiddeld tempo: 6:52 min/km
Hart avg/max: 148/172