Ik kan vooral fantastisch genieten van kleinigheden zoals een spitsvondig basloopje of een inventieve lick, een beetje zoals ik in een spel kan genieten van een fantastische move. Volgens mij zit daar ook de reden dat ik, als ware ik een levende muziek catalogus, feitjes en details over sommige nummers kan debiteren.
Anderzijds zijn sommige nummers fantastische catalisatoren om in een gewenste mood te komen of te blijven. Ik denk dan aan Wish You Were Here van Pink Floyd over eenzaamheid en verlaten voelen of That Look You Give That Guy van Eels dat me zo melancholisch maakt.
Maar nee, luistert u zelf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten