"Feels like home" zong Norah Jones, en voelde de gelukbrengende Zeelandse vibes op me inwerken. Waarom twijfelde ik gisteren opeens om naar hier te komen.
Binnenspeeltuin of op veld had Barbara gestuurd, maar bij geen van beiden zag ik iemand. Op het gemakske spulletjes uitgeladen. Ondertussen berichtje dat ze wel degelijk aan de binnen speeltuin zaten.
Korte nacht, slecht geslapen, Barbara gaat een dutje doen en ik pak haar stoel over. Charlotte is de eerste die me opmerkt en mijn schoot en volledige aandacht inneemt. Louise passeert en besluit te wachten op een verslapping van Charlottes aanhankelijkheid. Ze zwaait en loopt verder. Move along! This isn't the droid you're looking for! ;-)
Charlotte gaat uiteindelijk spelen, maar Louise laat zich niet zien. Dus moet ik haar wel gaan stelen. Met plezier laat ze zich meesleuren in mijn armen... Ze geniet duidelijk van de papa aandacht. Eens je in Louise haar warme zone bent, laat ze je niet zo snel los.
We vertrekken met ons Drie Vogelaeres naar de Jumbo van Hulst. We passeren onderweg lege en bijna lege tulpenvelden. Wat een prachtige kleurenpracht. Eten voor de komende dagen, drankjes voor de meisjes, hapjes voor ons allen, geen alcohol!
Vlug terug naar de camping, want er moet nog gezwommen worden. Plus een mama die wakker gemaakt dient te worden! (Gegniffel op de achterbank... Vannacht zijn ze elk wakker geworden boven van de snurkenden beneden)
Terug op de camping, badkledij klaar, handdoeken mee, speeltjes in de tas.
De zwemvreugde is voor mij van korte duur. Een glijbaan met een te breken high score, een competitieve papa en 14 kg minder massa zorgen dat ik halverwege uit de bocht vlieg. Hierdoor word ik de lucht in gekatapulteerd en vlieg pijnlijk tegen het dak van de buis.
Kermend van de pijn vervolledig ik mijn rit.
Resultaat: verbogen bril en geloofde wenkbrauw. Ik bloed als een rund!
Ik sommeer de kinderen naar het kleine badje, zodat ik mezelf kan gaan fatsoeneren. Bloeden stelpen en gezicht wassen.
Tegen 6u stel ik de meisjes voor om nog een halfuurtje te zwemmen of een ijsje.
Een ijsje!
Het is nog te vroeg om te eten, dus heb ik ff tijd voor een loopje.
Ik kom mooi op tijd terug voor het avondeten en een koekje.
Tegen half 10 is het dan ook tijd voor tandenpoetsen en bedje. Opnieuw boven... Benieuwd of
ze vannacht weer stereo gesnurk zullen horen.
Zo eindigt dan een dag die grote indruk achterlaat
Waarover in de toekomst lang zal worden nagepraat
Kortom, het was een heerlijke en goed geslaagde dag
Zoals misschien gebleken is uit mijn beknopt verslag
(Drs. P)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten