Nine Inch Nails

Een van de weinige voordelen van het uit elkaar gaan is dat ik weer naar "verboden muziek" begin te luisteren. TTZ naar muziek die Barbara niet graag hoorde, die ik in iTunes markeerde en die dus zelden gespeeld werd, tenzij ik er specifiek aan dacht op een moment dat ze niet thuis was.
Mijn muziek is echter veel meer naar decennium en naar stijl gerangschikt dan naar groep of naar plaat.
Een paar weken geleden begon ik echter terug naar Björk te luisteren nadat ik "I miss you" terug had gehoord. Welkom terug in mijn muzikaal universum Björk!

De laatste tijd zit daar ook Nine Inch Nails tussen.
Van The Fragile en The Downward Spiral zijn 2 geremasterde en extended versies van uitgekomen. Wat een sound! Wat een nummers met gevoel! Sommige nummers hebben een verrassend lichte ondertoon, maar de meeste nummers van deze twee platen zijn pikzwart.
Pure Dark Side of The Force: fear, anger, hate, suffering!
Maar opzwepend en pompend!

Volgende op het lijstje is Teenage Atari Riot!
Eens kijken hoe me dat bevalt. Maar als ik eens youtube dan twijfel ik toch een beetje ;).