Robert en ik rijden naar Watervliet. Robert voor de 5 km, ik voor de 9.3 km.
Met de resultaten van Dominic in mijn achterhoofd weet ik dat ik in principe gedurende 1 uur kan lopen aan een snelheid van ca. 10 km/u (hartslag tussen 162 en 168)
Zo loop ik dus de eerste 7 km samen met een madammeke van de Krekenlopers met een hartslag tegen de 165. Vlotjes, geen probleem, af en toe testen we of we nog kunnen praten. Een 200 à 300 meter loopt er een groepje van 5 mannen heel zachtjes van ons weg.
Met het bordje van nog 2 km in zicht merk ik dat ik nog veel jus in de benen heb en mijn medeloopster loopt dan al duidelijk effen in het rood...
Gaan met die banaan! Die vijf wil ik nog voor zijn.
Ik verzet mijn hartslagmeter van hartslagen naar tijd, ik wil niet weten hoe veel ik in het rood zal gaan, maar vooral ik moet en zal onder het uur eindigen!
Mijn tweede oortje gaat in, volume gaat een beetje omhoog en ik laat de turbo in gang vliegen. (Runtastic zal me achteraf laten weten dat ik zachtjes versnel naar 16.4 km/u). De adrenaline giert door mijn lijf, mijn endorfines gaan door het dak! Na 1 km heb ik er al 2 te pakken. In de laatste rechte lijn zie ik mijn 3 doelen op 50 à 100 meter voor me.
Ik ben nu volledig in een runners high (Mijn hartslagmeter bonst dan waarschijnlijk al ver boven de 190), Met een laatste versnelling ga ik door mijn eigen dak. Ik hoor alleen mijzelf nog ademen, ik zie de mannen omkijken, adem ik zo luid dat ze dat horen? Erop en erover!
Ik zie Robert aan de finish naar me zwaaien, alles verandert langzaam in kleurvlekken. De finishboog is een groene blob. In de verte hoor ik een megafoon mijn naam omroepen...
Ik ben er! Ik ben dood! Een tiental sekonden later krijg ik een drietal schouderkloppen van mijn onfortuinlijke doelen.
Wat een race! Wat een prestatie! Wat een pijn! Wat een vermoeidheid!
Resultaat:
9.31 km wedstrijd
Duur: 57.09 minuten
Gemiddeld tempo: 6.08 min/km
Gemiddelde snelheid: 9,8 km/u
Gemiddelde snelheid: 9,8 km/u
hart (avg/max): 174/198
Geen opmerkingen:
Een reactie posten